A. Usunąć do właściwego poziomu wierzchnią warstwę gruntu (humusu). Wyrównać i zagęścić dno wykonanego koryta.
B. Wykonać właściwy rodzaj podbudowy dla:
1. Chodników, ścieżek rowerowych, deptaków
– Polbruk, gr. 6 cm, płytki, gr. 5 i 7 cm
– podsypka piaskowa, gr. 3 cm
– podbudowa żwirowa (utwardzona), gr. 5 cm
2. Dróg osiedlowych
– Polbruk, gr. 8 cm
– podsypka cementowo-piaskowa, gr. 3 cm
– podbudowa z betonu B-7.5 (lub tłucznia), gr. 10 cm
3. Dróg
– Polbruk, gr. 8 cm i 10 cm
– podsypka cementowo-piaskowa, gr. 3 cm
– podbudowa z betonu B-10 (lub tłucznia), gr. 15 cm
C. Na tak przygotowane podłoże układa się Polbruk według wcześniej wybranego wzoru. Polbruk posiada wypusty, pozwalające utrzymać ok. 3 mm grubości spoiny. Jeśli zachodzi taka potrzeba, kostkę należy przecinać na odpowiednich gilotynach lub przy użyciu pił do betonu.
D. Po ułożeniu, Polbruk należy ubić przy pomocy wibratora płytowego, wyposażonego w płytę z wulkolanu lub gumy.
E. Powstałe spoiny wypełnić suchym i przesianym piaskiem o granulacji 0-3 mm, np. wmiatając go przy użyciu szczotki.
Uwaga! Powyższe metody wykonania podbudów dotyczą tylko układania kostki na gruntach piaszczystych i żwirowych. W przypadku gruntów gliniastych, należy dodatkowo wykonać warstwę odsączającą (20 do 60 cm). W celu ustalenia szczegółowych zasad wykonania nawierzchni prosimy o kontakt z firmami budowlano-drogowymi. Prawidłowa, wykonana z odpowiedniego materiału podbudowa oraz zgodne z zasadami sztuki brukarskiej ułożenie kostki to podstawowe warunki trwałości nawierzchni z kostki brukowej.